باینچوب؛ از گردشگری تا زیارت

یکی از ظرفیت‌های گردشگری استان کردستان، گردشگری مذهبی است و وجود مقبرە و مساجد متعدد، این استان را بە یکی از قطب‌های گردشگری مذهبی در کشور تبدیل کردە است.

دم‌دمای صبح شهر سنندج را بە مقصد روستای باینچوب ترک می‌کنیم، روستایی کە از ظرفیت گردشگری مذهبی برخوردار است و سالانە زائران و گردشگران بسیاری را بە سوی خود جذب می‌کند.

باینچوب، روستایی از توابع بخش مرکزی شهرستان سنندج در استان کردستان است کە به علت وجود آرامگاه بابا شیخ احمد روستایی مذهبی به شمار می‌آید و هر سال میزبان زائرانی است کە از نقاط مختلف به جهت زیارت بە مرقد بابا شیخ احمد می‌آیند.

کمتر از دو ساعت بە این روستای خوش آب و هوا می‌رسیم، دم دمای فصل گرما است؛ اما این روستا بە دلیل کوهستانی بودن از آب و هوایی بسیار خنک، دلپذیر و بهاری برخوردار است.

مرقد و آرامگاە بابا شیخ درست روبەرو و مشرف بە کل روستای باینچوب است.

این مکان یک مکان مذهبی است کە امکانات رفاهی و گردشگری در آن‌جا وجود دارد و شما با سفر بە این روستای زیبا می‌توانید از آن‌ها بهرە ببرید.

علاوە بر سکوهایی کە برای نشستن زائران و مسافران در اطراف آرامگاە و مرقد تعبیە شدە است، خانەای هم در نزدیک آرامگاە ساختە شدە است ، برای مسافرانی کە قصد دارند شب را در این مکان معنوی و خوش آب و هوا بە سر ببرند.

در همین حین دو مینی‌بوس وارد محوطە آرامگاە می‌شوند، دستە دستە زنان سفید پوش از ماشین پیادە و نگاەها را بە سوی خود جذب می‌کنند، هرکدام دفی در دست دارند و پشت سر هم و بە ردیف شروع بە دف‌نوازی می‌کنند.

از پایین دست جادە راە رسیدن بە آرامگاە تا خود مقبرە دف می‌نوازند و آهنگی در وصف پیامبر و اهل بیت ایشان بە صورت هم‌صدا و با صدایی بلند و آهنگین دوبارە می‌شود.

زنانی کە همگی لباس کردی سفید رنگی بر تن دارند و معلوم است کە زائرانی از یکی از تکایا و خانقاە‌های شهر سنندج هستند.

رهبر آنان جلوتر از همە بە راە می‌افتد و ادعیە و دعاهایی را با صدای بلند قرائت می‌کند و همگی صلوات می‌فرستند؛ و با ورودشان منطقە را در حال و هوایی عرفانی فرو می‌برند و همە نگاەها را بە خود خیرە می‌کنند.

چرخی بە دور حرم می‌زنند و سپس وارد حرم آرامگاە بابا شیخ می‌شوند، یکی یکی بە مقبرە نزدیک می‌شوند و سلامی نثار پیامبر و اهل بیت می‌کنند و ذکر و مداحی آنان از سر گرفتە می‌شود.

تا بە امروز صحنەهایی این چنینی را بە چشم خود ندیدە‌ بودم، در میان دف نوازی همچون دراویش موهای مجعد خود را بە رقص درمی‌آورند و اشک می‌ریزند و با صدایی سوزان نواهایی عرفانی را تلاوت می‌کنند کە آدمی را بە شگفتی وا می‌دارد.

آنچە کە خیلی برایم جالب بود، وجود کودکان سە تا پنج سال بود کە همە اعمال عرفانی را از بر بودند و پا بە پای مادران خود ذکر می‌گفتند و با موهای بلند خود رقص عرفانی انجام می‌دادند.

راە و رسم‌های فراوانی داشتند، با خود بیمارانی را آوردە بودند کە مشکلات ذهنی و جسمی داشتند و کنار مقبرە دراز می‌کشیدند و بر روی آنان پارچەای متبرک و سبز رنگ کشیدە می‌شد و همگی با صدای بلند و  یکصدا برای شفای آن بیمار ذکر می‌کردند.

از جمعیت چشم برمیدارم و نگاهی بە اطراف مقبرە می‌اندازم، سنگ نوشتەای در آنجا بە چشم می‌خورد کە برروی آن نوشتە شدە است؛ این مرقد و سرای قطب العارفین سید شیخ احمد باینچوب ابن سید سلطان محمود سبزواری است کە در سنە‌ٔ ۹۰۷ خورشیدی در دورە سلطنت شاه اسمعیل اول صفوی این دیار را بە قدم مبارک خویش مورد لطف و عنایت قرار دادە است.

زیارت از این مرقد مبارک آداب و رسوم خاص خود را دارد، گودال و حفرەای در پایین مقبرە و زیارتگاە شیخ بابا احمد ایجاد شدە است کە زائران دست خود را از حفرە بە داخل زیارت می‌برند و مشتی از خاک آن را برمی‌دارند و بە عنوان تبرک با خود بە همراە می‌برند.

هرکدام از زائران پارچە یا لباسی را با خود بە آنجا آوردە و در داخل حفرە قرار می‌دادند و بعد از انجام ذکر و دعا و ثناخوانی پارچە متبرک شدە را از داخل حفرە بیرون می‌کشیدند.

هرکسی کە نذر و نیازی داشت آمدە بود تا در این مکان زیبا آن را ادا کند، شکلات‌هایی کە ابتدا در حفرە مرقد متبرک و سپس در بین زائران و گردشگران پخش می‌شد.

پارچەهای سبز گرە‌خوردەای کە کنار مقبرە بود و گفتە می‌شد باید ابتدا برای باز شدن گرەهای زندگی چندتا از گرە این پارچەها را باز و برای حاجت روایی و برآوردە شدن آرزوها و دعاهای خود باید پارچەها را بە هم گرە زد.

سالانە زائران بسیاری بە این مکان مبارک سفر می‌کنند؛ زیرا بە گفتە اهالی روستا، بابا شیخ احمد در زمان حیات خود بسیاری از بیماران را شفا دادە و پس از مرگ خود افراد بسیاری بە این مکان زیارتی سفر کردە و حاجت‌روا شدەاند.

انتهای پیام