بهار فصل طغیان سفیدبالک نیست

به گزارش مجله خبری آبادی 118، سفیدبالک‌ها حشرات ریز به طول یک تا سه میلیمترهستند که با حضور انبوه و ناخوانده خود علاوه بر خسارتی که می‌تواند به عنوان یک حشره گیاه‌خوار به فضای سبز شهر وارد کند، نوعی مزاحمت فیزیکی را در معابر، بوستان‌ها و سایر مکان‌های عمومی و خصوصی برای شهروندان به همراه دارند. این حشرات متعلق به راسته Hemiptera ، زیرراسته ،Sternorrhyncha بالاخانواده Aleyrodoidea و خانواده Aleyrodidae هستند. طی سال‌های گذشته سفیدبالک‌ها در مقاطعی در تهران مشاهده شدند.

علیرضا نادری در گفت و گو با مجله خبری آبادی 118 درباره سفیدبالک‌ها اظهار کرد: سفیدبالک‌ها معمولا با محصولات گلخانه‌ای یا آپارتمانی از آسیای جنوب شرقی وارد ایران شده‌ و به دلیل فراهم بودن شرایط زیستی در ایران به رشد و فعالیت پرداخته‌اند. به دلیل مهیا بودن شرایط زیستی مناسب جمعیت آن‌ها در مقاطعی از تعادل اکولوژیک خارج شد و به مرز انفجار رسید.

وی ادامه داد: شش سال قبل به دلیل تغییرات آب و هوایی، سفید بالک‌ها در سطح شهر تهران مشاهده شدند که بلافاصله با انجام اقداماتی نظیر رها کردن حشرات شکارگر و کنترلگر فعالیت آن‌ها محدود شد اما دریک ماه و نیم اخیر به دلیل سرمای زیاد و بارش برف به شدت جمعیت آن‌ها در تهران کم و محدود شده است.

نادری با اشاره به عوامل موثر بر ازدیاد سفید بالک ها اظهار کرد: سفید بالک‌ها در دمای متوسط رو به بالا و کم بارشی معمولاً رشد و نمو می‌کنند همچنین علت مشاهده سفید بالک در بعضی مواقع در سطح شهر تهران بیشتر مربوط به درخت‌های است که در مسیر بزرگراه‌های تهران کاشته شده است. این درختان از گونه توت کاغذی هستند که میزبان مناسبی برای سفیدبالک‌ها محسوب می‌شوند.

کارشناس حشرات دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست به عوامل موثر بر کاهش جمعیت سفید بالک‌ها نیز اشاره کرد و گفت: سرما، بارش باران، برف و دمای زیر صفر از عوامل محدود کننده اکولوژیکی سفید بالک‌ها به شمار می روند و سبب محدودیت فعالیت آن‌ها می‌شوند.

وی در ادامه با بیان اینکه در حال حاضر گزارشی مبنی بر وجود سفیدبالک در تهران به ما ارائه نشده است، اظهارکرد: سال گذشته تعداد کمی سفیدبالک‌ به‌صورت پراکنده وجود داشت چون گونه آن نابود نشده است. اکنون نیز احتمال دارد روی بعضی درختان به تعداد خیلی محدود دیده شود ولی الان فصل طغیان نیست و اگر هم قرار باشد اتفاقی رخ دهد باید در تابستان منتظر آن باشیم ولی با توجه به اینکه در فصل زمستان هوا سرد بود و بارندگی‌های کافی رخ داد، جمعیت سفید بالک‌ها کاملاً محدود شد و دیگر نمی‌توانند مشکلی برای شهروندان تهرانی ایجاد کنند.

نادری با انتقاد از روش مبارزه با سفید بالک‌ها گفت: اصولاً اقدامات شهرداری برای از بین بردن سفید بالک‌ها چندان درست نیست. به عنوان نمونه آبشویی یکی از اقدامات نادرست انجام شده بود. نصب کارت‌های زرد روی درختان از دیگر روش‌های غلط مبارزه با این گونه مضر بود. درست است  که با استفاده از این شیوه  سفیدبالک‌ها نابود می‌شوند ولی در کنار آن هزاران حشره مفید نیز از بین می‌رود.

کارشناس حشرات دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: اصولاً جایگزین کردن گونه‌های بومی مناسب در هر شهر و و کاشت گیاهانی که کمترین آفت را جذب ‌می‌کنند مناسب‌ترین روش برای کنترل و از بین بردن سفید بالک‌هاست.

وی با اشاره به نقش موثر مردم در کاهش جمعیت سفیدبالک‌ها  اظهار کرد: هر کس با کاشت گونه‌های گیاهی بومی و سازگار با شرایط اقلیمی در باغچه و حیاط محل زندگی خود می‌تواند از حضور حشرات موذی و  فعالیت سفیدبالک‌ها پیشگیری کند.

کارشناس حشرات دفتر موزه ملی تاریخ طبیعی و ذخایر ژنتیکی سازمان حفاظت محیط زیست تاکید کرد: هر گل و گیاه زیبا، جذاب و بزرگی را که نباید در باغچه کاشت. قبل از آن باید بررسی شود تا از کاشت گونه‌های مهاجم جلوگیری شود. درختانی مانند داغداغان در نیمه شمالی تهران  برای کاشت و رشد پایداری خوبی دارند. زرشک و درختچه گز هم دچار کمترین آفت می‌شوند و گونه‌ای مناسب برای کاشت در تهران به شمار می‌روند.

نادری در پایان خاطرنشان کرد: شهرها به عنوان یک اکوسیستم در دنیا پذیرفته شده‌اند پس باید اکولوژی آنها هم مورد پذیرش قرار گیرد و مطالعه شود. شهروندان نیز آموزش‌های لازم را دریافت کنند چون مباحثی مثل غذارسانی به حیوانات و تاثیر این کار بر افزایش آلودگی محیط زیست شهری می‌تواند مشکل ساز می شود بنابراین انتظار می‌رود با همکاری سازمان محیط زیست، شهرداری، مردم و وزارت جهاد کشاورزی این اکولوژی شهری بتواند بیشتر شناخته و به مردم آموزش داده شود. در این جهت صدا و سیما و رسانه‌های مکتوب نقش مهمی درخصوص آشنایی مردم با گونه‌های مناسب برای کاشت در هر شهر دارند تا در دوره‌های مختلف شاهد بروز چنین مشکلاتی نباشیم.

انتهای پیام