پیاده‌روی اربعین؛ قدم‌هایی از جنس محبت

جابر بن عبدالله انصاری اولین کسی بود که به قبر امام حسین (ع) رفت و تا سنین پیری زندگی کرد. وی از بدو تولد اسلام و اولین نزول قرآن تا فتح مکه در قید حیات بود و دهه‌ها پس از رحلت پیامبر اکرم (ص) نیز به زندگی ادامه داد. او همه رویدادها را دیده بود و به پیامبر محبت زیادی داشت. وقتی متوجه شد که نوه پیامبر اکرم (ص) به شهادت رسیده است، به زیارت قبر امام حسین (ع) رفت البته در زمان زیارت وی قبری نبود. در برخی روایات آمده است که امام حسین (ع) را سه روز دفن نکردند. جابر همزمان با فرزند امام حسین (ع)، علی بن حسین (ع) وارد کربلا شد.

پیاده روی اربعین، بزرگترین اجتماع سالانه مسالمت‌آمیز و عمومی است که حدود ۱۷ تا ۲۰ میلیون نفر در آن شرکت می‌کنند. پیاده‌روی آنچنان که شایسته است پوشش نمی‌یابد اما پیاده‌روی صرفاً به عشق امام حسین (ع) انجام می‌شود و اگر کسی در این پیاده‌روی شرکت کند، درس های زیادی می‌آموزد.
 
میلیون‌ها عاشق سرسخت، در نمایش عشق و ارادت بی‌حد و حصر به معشوق خود، شبانه‌روز، بی‌وقفه و خستگی‌ناپذیر از شهری به شهر مقدس دیگر، با مقاومت در آب و هوای نامساعد و تهدیدهای امنیتی قدم می‌زنند. این فقط یک پیاده‌روی نیست و می‌تواند نشانه اعتراض به همه اشکال و مظاهر تروریسم، فاشیسم، امپریالیسم، استبداد و ظلم باشد و فریادی در حمایت از مظلومان، افراد ضعیف و ناتوان است.

پیاده‌روی اربعین، سفری پر از عشق
 
در گزارش خاطرات یک گردشگر از پیاده‌روی اربعین آمده است: دو سال پیش، فرصتی برای من فراهم شد تا این سفر تغییردهنده زندگی را آغاز کنم. این تحقق یک آرزوی دیرینه بود. سال‌ها بود، از کسانی که قبل از من به آنجا سفر کرده بودند داستان‌های جذابی شنیده بودم. مستندهای تصویری هم دیدم و مقالات و سفرنامه‌هایی در این باره خواندم.
 
لحظه‌ای که روی خاک عراق قدم گذاشتم، یاد سخنان نیل آرمسترانگ هنگام فرود آمدن بر سطح ماه افتادم. این یک قدم کوچک اما یک جهش بزرگ بود.
 
در نجف، خیابان‌ها مملو از زائرانی بود که از نقاط مختلف جهان به آنجا آمده بودند. مردم محلی موکب‌هایی برپا کرده بودند و نوشیدنی‌های شیرین، میوه‌ها و تنقلات را برای بازدیدکنندگان سرو می‌کردند. من از مهمان‌نوازی عراقی‌ها شنیده بودم اما اکنون آن را تجربه می‌کردم. وقتی از میان جمعیت راه می‌رفتم، دو پسر جوان که احساس می‌کردند خارجی هستم به من پیشنهاد میزبانی در نجف را دادند.
 
بالاخره وقت آن رسید که به سمت سرزمینی بروم که در مورد آن شنیده، خوانده و به آن فکر کرده بودم. سرزمین آغشته به خون ۷۲ شهید ازجمله نوه رسول خدا (ص) است. کربلا یک ایده، یک مفهوم و نهضتی است که همیشه دارای اهمیت و موضوعیت خواهد بود. قیام امام در آن دشت‌های کویری باید عزم ما را برای گفتن حقیقت به قدرت، صدای بی‌صدا، مبارزه برای حق و عدالت تقویت کند.

همان‌طور که دکتر علی شریعتی می‌گوید: شهدا خون خود را فدا کردند، اکنون بازماندگان باید پیام آن خون را به نسل‌های آینده برسانند. امام حسین (ع) خون خود را فدا کرد و حضرت زینب (س) زبان فصیح آن خون شد.

پیاده‌روی اربعین تلاشی است که می‌خواهد نهضت کربلا را زنده نگه دارد و پیام خون را به نسل‌های آینده برساند. جنبشی است که به دنبال حفظ و ترویج ارزش‌های انسانی عشق و شفقت و محکومیت تعصب، استبداد و استثمار نخبگان قدرتمند است. جنبشی برای بشریت است و جذابیت آن رفع موانع دنیا یعنی طبقه، رنگ و عقیده است که دقیقاً به همین دلیل  غیر شیعیان یا حتی غیرمسلمانان به بزرگ‌ترین راهپیمایی روی زمین می‌پیوندند.
 
یک هفته قبل از اربعین هر روز ده‌ها هزار نفر از نجف پیاده‌روی به سمت کربلا را آغاز می‌کنند. در سال‌های اخیر، قبل از شیوع بیماری همه‌گیر، آمار زائران در اربعین به شدت افزایش یافته است. در تمام این سال‌ها مردم با وجود حضور داعش در کشور به این زیارت رفته‌اند که بسیار قابل‌توجه است. تنها کسانی که ایمان سرسخت و اعتقادی تزلزل‌ناپذیر دارند می‌توانند چنین خطرات بزرگی را بپذیرند. به جرأت می‌توان گفت که این بزرگ‌ترین اعتراض علیه تروریسم، عاملی کلیدی در از بین بردن این گروه تروریستی مخوف از عراق بود.

میلیون‌ها نفر از مردمی که به سوی کربلا می‌رفتند، ملیت‌های متفاوتی داشتند، از فرهنگ‌های مختلف می‌آمدند، به زبان‌های مختلف صحبت می‌کردند اما آنچه آنها را به هم پیوند می‌داد عشق به اهل بیت و تعهد به گرامیداشت یادشان بود.
 
آنان با افتخار پرچم کشورهای خود را برافراشته داشتند و یکپارچه راهپیمایی کردند. اکثر آنها ایرانی بودند اما بسیاری از آنها نیز از لبنان، آذربایجان، پاکستان، هند، کشمیر، ترکیه، سوریه، اندونزی و برخی کشورهای اروپایی آمده بودند.

این گونه است که اربعین می‌تواند یک تمرین فکری محرک و یک تبادل فرهنگی بین مردم از ملیت‌ها و فرهنگ‌های مختلف باشد که برای یک هدف مشترک گرد هم می‌آیند.

در یکی از بزرگترین اجتماعات جهان، صدها هزار مسلمان شیعه، اربعین را در کربلای عراق برگزار می‌کنند. این سفر زیارتی که پیش از کووید، بیش از ۱۷ میلیون زائر را گرد هم آورد و یکی از بزرگ‌ترین تجمعات جهان است که در رسانه‌های غربی بازتاب بسیار اندکی دارد. اربعین تقریباً پنج برابر بزرگ‌تر از زیارت حج مکه در عربستان سعودی است.

اربعین، تمرین فکری و تبادل فرهنگی

در خاطرات آلین دشان، عکاس فرانسوی تایلندی مقیم بیروت آمده است: قبل از سفر پیاده‌روی، جمعیت انبوهی را که زیر آفتاب سوزان به جلو حرکت می‌کردند، تحسین می‌کردم. زنان، کودکان، افراد مسن، همه نسل‌های مختلف در کنار هم بودند. بر فراز این توده متحرک، بنرهای مشکی مختلفی به مناسبت روز عاشورا شناور بود.

در خاطره‌ای دیگر از این عکاس ذکر شده است: اگر غریبه‌ای درب خانه‌ای در فرانسه را بکوبد احتمالاً با یک لگد و تماس تلفنی با پلیس از او استقبال می‌شود. ما با تمدن خود چه کرده‌ایم که آنقدر در ترس از دیگری غرق شده‌ایم تا ابتدایی‌ترین قوانین را فراموش کنیم؟ این اولین باری نبود که در زیارت شرکت می‌کردم یا به اماکن مقدس مذاهب مختلف می‌رفتم اما با توجه به گستردگی و بزرگی مراسم، تجربه‌ام در کربلا بسیار زیاد بود.

ایرانیان بیشترین زائران خارجی را در مراسم مذهبی سالانه تشکیل می‌دهند. سال گذشته، دولت عراق محدودیت‌های سفر زائران شیعه خارجی را که قصد زیارت اربعین را داشتند، کاهش و به ۸۰ هزار زائر اجازه ورود به عراق داد که نزدیک به ۶۰ هزار نفر از آنها ایرانی بودند. امسال هیچ محدودیتی اعمال نشده و بر اساس برآوردهای دولت، انتظار می‌رود تعداد بازدیدکنندگان از زیارتگاه گنبدی طلا از ۱۰ میلیون نفر فراتر رود.

آمارهای رسمی نشان می‌دهد که ۱۴ میلیون نفر در سال ۲۰۱۹، در مراسم بزرگداشت اربعین در کربلا شرکت کردند که یک سوم آنها از کشورهای خارج از کشور ازجمله ایران، لبنان، پاکستان و کشورهای حوزه خلیج فارس بودند.

منابع
thenationalnews.com
blind-magazine.com
themuslimvibe.com
presstv.ir

انتهای پیام