کشتارگاهی که به کارگرهایش پاکی و امید می‌دهد

به گزارش مجله خبری آبادی 118، آدرس آنجا خیلی پیچیده نیست. در کیلومتر ۱۰ جاده بجنورد – آشخانه پشت پلیس راه قرار دارد، کمی که نزدیک تر می شویم تابلویش مشخص می شود؛ کشتارگاه صنعتی طیور بالکو. اطراف کشتارگاه پر از باغ های انگور است. زمانیکه در مسیر رفتن به کشتارگاه قرار می گیریم، باغدار و کشاورزها دست از کار کشیده اند و به خانه های خود برمی گردند اما در این میان افرادی هستند که تازه سرکار می روند تا نانی برای خانواده خود فراهم کنند.

ساعت کار کشتارگاه از ساعت ۶ غروب شروع می شود و تا حدود ۷ صبح ادامه دارد. کارگرها در حال رفتن به کشتارگاه هستند و چند کامیون هم برای تخلیه مرغ ها به منظور کشتار در همان حوالی ، پارک شده است.

وارد سالن کشتارگاه می شویم. حدود ۸۰ کارگر در حال کار کردن هستند و هر یک کار خاصی را انجام می دهند. از کنار یکی از کارگرها عبور کردم به نظر می رسد سن خیلی زیادی نداشته باشد اما متاسفانه اعتیاد او را پیر کرده است.

می گوید «مدت زیادی بود که معتاد بودم، اول مواد سنتی تریاک و شیره استفاده می کردم، اما بعد از گذشت مدت زمانی به سمت مصرف مواد مخدر صنعتی رفتم و در آنجا بود که تمام زندگی من را تحت تاثیر قرار داد.»

تر و فرز کار می ‌کند و انگار نه انگار که چندی پیش معتاد بود و حتی نای بلند شدن را هم نداشت. اما با آمدن با این محل و ایجاد انگیزه، به طور کامل مواد را کنار گذاشته و دیگر سراغ آن نمی رود.

پرسیدم «زن و بچه داری؟» پاسخ داد: «بله متاهل هستم و دو بچه دارم؛ زمانیکه معتاد بودم خانواده ام خیلی اذیت می شدند، اعتیاد از یک سو، نداشتن کار و اینکه هیچ کسی به یک معتاد کار نمی داد از سوی دیگر. اما از زمانیکه وارد این کشتارگاه شدم امید به من و خانواده ام برگشت.»

یکی دیگر از کارگران این کشتارگاه نیز می گوید: «از بچگی معتاد بودم. اول سیگار، بعد تریاک و شیره و بعد از آن مواد مخدر صنعتی. با اعتیادم خون خانواده خود را در شیشه کرده بودم. چند بار هم به کمپ ترک اعتیاد رفتم اما تاثیری نداشت و زمانیکه از کمپ خارج می شدم دوباره مواد مصرف می کردم. خانواده دیگر تحمل من را نداشت و چند سالی هم کارتن خواب بودم اما با آمدن به اینجا، هم کار دارم و هم اینکه توانستم از مواد مخدر صنعتی رهایی پیدا کنم و الان فقط تریاک استفاده می کنم.»

«بیکاری و بی پولی همیشه باعث می شد تا بعد از بازگشت از کمپ، دوباره به سمت مصرف مواد مخدر بروم اما از زمانیکه در این کشتارگاه کار پیدا کردم، هم توانستم مواد صنعتی را ترک کنم و هم اینکه با دست پر پیش خانواده خود بروم.»

یکی دیگر از کارگران که بهبودیافته از اعتیاد بود، خنده ای کرد و گفت: «می‌ دونید؛ برای یک معتاد، کار نقش بزرگی داره. وقتی ترک می‌ کنی اگه کار نداشته ‌باشی ذهن دوباره درگیر مصرف مواد می‌شه، فشار مالی و مشکلات پشت بندش میاد. بهترین راه برای فرار از مشکلات، توجیه مصرف مواده. واسه همین بهبود یافته‌ای که مشغول کار بشه دیگه سراغ مواد نمی‌ره. پاکی و کار به ما امید میده.»

میپرسم «ممکنه بازهم سراغ مواد بروی؟» می گوید: «ما لبه تیغ هستیم. ببینید یکسری اصول در زندگی من حکم‌فرماست. اگر پایم را از این اصول بیرون بذارم دوباره توی خط می‌افتم و لغزش‌هایی مثل دروغ و دزدی، پلی میشه به سمت بازگشت به اعتیاد. پس سعی می‌کنم روی این اصول زندگی کنم و خارج نشوم. تجربه نشان داده طرف با ۱۲ سال پاکی دوباره پاش لغزیده. شما فرض کنین می‌خواین رانندگی کنین. وقتی ماشین و جاده سالم باشه و کمربند ایمنی‌ات را ببندی سالم به مقصد می‌رسی اما اشکال در هر کدوم از این‌ها منجر به تصادف میشه.»

با آقای مجاهد به قسمت های دیگر کشتارگاه رفتیم. در مسیر می گفت که در این کشتارگاه حدود ۸۰ کارگر مشغول به کار هستند که ۵۰ نفر از این افراد معتاد بودند و هستند، استعمال کننده مواد مخدر صنعتی را در این محل اصلاح کرده ام و کامل پاک شده و نزد خانواده بازگشته اند. تعداد آن ها نیز حدود ۱۶ نفر بوده است. تعدادی نیز شیشه و کریستال را کنار گذاشته و فقط گاهی اوقات تریاک مصرف می کنند که مطمئن هستم آن ها این مواد را از سر عادت می کشند چراکه با چشم هایم می بینم که اگر مصرفی هم نداشته باشند بازهم در روند کاری آن ها تاثیری ندارد.

– تا حالا مواردی هم بوده که تست اعتیادشان مثبت باشد؟

بله داشتیم. تعدادی از معتادان صنعتی نیز به این مکان مراجعه کرده اند که یا نتوانستند ترک کنند و یا اینکه بعد از گذشت مدت کوتاهی دوباره استفاده مواد را شروع کردند و از اینجا رفتند.

-چرا از افراد معتاد و یا بهبودیافته از اعتیاد استفاده می کنید؟

برای اینکه امنیت جامعه به خطر نیفتد، قرار نیست از آسمان فردی بر روی زمین بیفتد و این کار را انجام دهد، باید از خودمان شروع کنیم و هر کسی که توان، سرمایه و… دارد باید وارد این وادی شود در غیر این صورت این بلای خانمان سوز دامن همه خانواده ها را می گیرد.

بکارگیری این افراد در ابتدا برای من هم خیلی سخت بود. دزدی، غیبت از کار و… در این کشتارگاه وجود داشت اما باید همه به یکدیگر کمک کنیم تا مملکتی آباد و به دور از آسیب های اجتماعی داشته باشیم و من هم تاکنون سختی های خیلی زیاد کشیدم اما برای بهبود حال آن ها و بازگرداندن آن ها به خانه و زندگی، بسیار صبوری کردم.

اما آقای مجاهد گلایه هایی را نیز داشت و از عدم حمایت مسئولان گلایه مند بود.

«خط دو تونل انجماد را وارد کشتارگاه کرده ام و این توان وجود دارد که ۵۰ کارگر بهبودیافته از اعتیاد دیگر را سرکار بیاورم اما این انتظار از مسئولان وجود دارد که ما را با اعطای تسهیلات مورد نیاز، حمایت کنند و از سوی دیگر سنگ اندازی نیز نکنند» این را مجاهد می گوید و ادامه می دهد: ما برای ایجاد اشتغال بیشتر باید بیش از این ها تقویت شویم.

بکارگیری بیش از ۱۲۰ معتاد بهبودیافته در کارگاه های تولیدی

نجفی دبیر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر خراسان شمالی نیز در ادامه از بکارگیری بیش از ۱۲۰ معتاد بهبود یافته در کارگاه های تولیدی این استان خبر می دهد و می گوید: یکی از مهمترین مشکلات بهبودیافتگان از اعتیاد، اشتغال است که در بسیاری از مواقع سبب می شود تا دوباره به چرخه اعتیاد بازگردند.

وی از اعطای تسهیلات به ۱۱۶ معتاد بهبود یافته در سال گذشته صحبت می کند که این امر سبب شده تا آن ها بتوانند به صورت خوداشتغالی برای خود کسب درآمد داشته باشند.

به گفته نجفی، میزان تسهیلات ارائه شده به این افراد، ۱۱ میلیارد و ۶۰۰ میلیون تومان بوده است. از این میزان تسهیلات، ۱۰ میلیارد و ۸۰۰ میلیون تومان توسط اداره کل بهزیستی به بهبودیافتگان اختصاص یافته است؛ این میزان تسهیلات به ۱۰۸ نفر اختصاص داده شده بود.

وی یکی از مشکلاتی که بر سر راه این افراد برای دریافت تسهیلات وجود دارد را تامین تضامین بانکی اعلام می کند و می افزاید: در حال حاضر کلاس های فنی و حرفه ای که برای حرفه آموزی به معتادان در کمپ های ترک اعتیاد ماده ۱۶ و ۱۵ برگزار می شود، ۱۰۰ درصد افزایش داشته است.

نجفی اظهار می کند: در حال حاضر ۵۵۰ معتاد متجاهر شناسایی شده وجود دارد و به طور معمول ۷۰ درصد معتادن بهبودیافته به علت عدم حمایت خانواده و یا نداشتن شغل به چرخه اعتیاد بازمی گردند.

انتهای پیام