آموزش و پرورش به تنهایی قادر به مدیریت و کاهش آسیب‌های اجتماعی نیست/ نیروی کافی نداریم

به گزارش مجله خبری آبادی 118، دکتر تجلی‌نیا در اولین نشست مراقبین سلامت و مشاوران مدارس که در وزارت بهداشت برگزار شد، گفت: حدود ۴ سال است درگیر ویروس کرونا هستیم که بر روان افراد جامعه و دانش آموزان اثرگذار بوده است. مهم ترین اثر اجتماعی دراز مدت منفی کرونا، حمله به سلامت روان افراد است.

وی افزود: تحقیقات نشان داده هر چه سن مواجهه با کرونا پایین‌تر بوده، آسیب به سلامت روان بیشتر بوده؛ این در حالیست که آسیب به سلامت روان دختران دانش آموزان بیش از پسران دانش‌آموز بوده است.

او تاکید کرد: تا زمانی که به سلامت دانش‌آموزان توجه نکنیم، آموزشِ اثربخشی نخواهیم داشت. تعداد کل دانش آموزان کشور ضرب در عدد ۱۸ تقسیم بر ۱۰۰ حداقل تعداد «دانش آموزان در معرض خطر کشور» می‌شود. تعداد کل دانش آموزان ضرب در ۵ تقسیم بر ۱۰۰ نیز تعداد «دانش آموزان پرخطر» را می‌دهد؛ این اعداد میانگین هستند و طبیعتا در مناطق پرخطر با اعدادی بیش از اینها در حوزه سلامت روان مواجه هستیم.

تجلی‌نیا ادامه داد: عموما آسیب‌های اجتماعی و اختلالات در آموزش و پرورش تولید نمی‌شود بلکه محل ظهور آن آموزش و پرورش است و ما هم به تنهایی قادر به مدیریت، کاهش و کنترل اختلالات و آسیب‌های اجتماعی نیستیم چون نیروی کافی نداریم. در حوزه مشاوره، یک چهارم نیروی مورد نیاز خود را داریم و این در حالیست که بودجه و حمایت قانونی کافی هم وجود ندارد.

وی افزود: آنچه اسناد برای ما تکلیف کرده، ارجاع دانش‌آموزان پرخطر به مراتب بالاتر است. در سند ائتلاف ملی نظام مراقبت اجتماعی دانش آموزان، ۱۴ شریک داریم که باید کمک کنند. سند ائتلاف (نماد) از سال ۹۴ شروع و مورد تایید حضرت آقا بوده است تا دستگاه‌ها کنار هم بیایند و مداخلات موثر داشته باشند. تمام دستگاه‌ها در این ائتلاف وظایفی به عهده دارند. این سند به خوبی نگارش شده است به شکلی که ۹۰ درصد فعالیت‌ها را در بخش پیشگیری سطح یک آورده است. امیدواریم همه دستگاه‌ها به وظایف و تکالیف و تعهدات خود عمل کنند تا بتوانیم به اهداف اسناد مشخص در زمینه سلامت و سلامت روان دانش‌آموزان دست یابیم.

انتهای پیام